Hulp nodig bij het kiezen van
de beste bedrijfsarts?

Ja, in de nieuwe Arbowet is opgenomen dat medewerkers (desgewenst anoniem!) ook zelf een gesprek kunnen aanvragen met de bedrijfsarts. Jij als werkgever faciliteert dit met een inloopspreekuur bij de bedrijfsarts.

De werkgever betaalt de bedrijfsarts.

Volgens berekeningen van het TNO kost een zieke medewerker gemiddeld 250 euro per dag. Maar dit is alleen nog maar het doorbetalen van het loon. Vergeet niet de kosten voor de vervanging, het misgelopen werk en de re integratiekosten. Deze kosten komen er ook nog bij wanneer een medewerker ziek is. Hiermee kunnen de ziekteverzuimkosten oplopen tot wel 1.000 euro per dag.

Werkgevers zijn wettelijk verplicht om minimaal 70 procent van het loon gedurende 104 weken door te betalen. En verzaak je om de wettelijk verplichte stappen uit de Wet Verbetering Poortwachter te volgen, dan kun je ook nog een flinke boete verwachten vanuit het UWV.

Ja, een bedrijfsarts is altijd medisch geschoold en is gespecialiseerd. De naam bedrijfsarts is een wettelijk beschermde titel, die iemand alleen mag voeren na het behalen van de specialisatie. Ook gedurende de loopbaan is de bedrijfsarts altijd bezig met nascholing. Een basisarts zonder deze specialisatie, mag dus niet deze titel gebruiken. Ook een veelgebruikte term is een ‘arbo-arts’. Dit is GEEN bedrijfsarts en deze is dus formeel niet bevoegd om de verzuimbegeleiding zelfstandig uit te voeren. De gecertificeerde bedrijfsarts kan wel een deel van de werkzaamheden delegeren aan een arboarts, aan een basisarts of aan een casemanager taakdelegatie.

Jazeker! Ondanks dat jij als werkgever de bedrijfsarts betaalt, is zijn advies en beoordeling altijd onafhankelijk. Stel dat de werkgever of de medewerker hier in de praktijk aan twijfelen, dan hebben zij, naast de mogelijk tot een goed gesprek hierover met de bedrijfsarts, diverse mogelijkheden. De Second Opinion van een andere bedrijfsarts, een Deskundigenoordeel (DO) bij UWV, het indienen van een klacht en zelfs het medisch tuchtrecht zijn instrumenten die tot je beschikking staan.

Een geregistreerde bedrijfsarts is een erkend medisch specialist op het gebied van werk en gezondheid. Deze arts heeft de 4-jarige specialisatie “arts voor arbeid en gezondheid, tak bedrijfsgeneeskunde” succesvol afgerond. Deze staat vermeld in het BIG-register als bedrijfsarts.

Artsen die in dit BIG register niet als bedrijfsarts geregistreerd staan, maar als ‘arts’ of onder een ander specialisme, mogen alleen bedrijfsartsen werk doen onder supervisie van een geregistreerde bedrijfsarts. Bij voldoende bekwaamheid en ervaring mag deze arts overigens wel alle werkzaamheden verrichten die een geregistreerde bedrijfsarts ook mag doen.

De bedrijfsarts heeft geheimhoudingsplicht en mag nooit medische- en privégegevens van zijn patiënten delen. Ook niet wanneer je hier als werkgever om vraagt. En ook niet wanneer de proces-casemanager hierom vraagt. Alleen professionals die werken onder de taakdelegatie van de bedrijfsarts, kunnen in (delen van) dit medische dossier. Zij hebben uiteraard dezelfde geheimhoudingsplicht als de bedrijfsarts zelf. De medische oordeelsvorming blijft altijd een taak van de bedrijfsarts zelf. Je kunt de bedrijfsarts ook aanspreken op zijn unieke bevoegdheden en verantwoordelijkheden, hij is hiervoor binnen zijn beroepsgroep altijd persoonlijk tuchtrechtelijk aansprakelijk.

De bedrijfsarts bepaalt de mogelijkheden en beperkingen van de medewerker binnen het werk en deelt deze met de werkgever en de casemanager. Ook mag de bedrijfsarts de verwachtingen over de duur van de re-integratie bespreken. Hij mag nooit medische, sociale- of privégegevens delen met de werkgever of iemand anders.

Formeel niet; de uitspraken van de bedrijfsarts zijn adviezen. Maar je moet wel goede redenen hebben om van het onderbouwde advies af te wijken. Zoals eerder aangegeven zijn er diverse instrumenten die je kunt inzetten als je twijfelt aan het oordeel van de bedrijfsarts.