Juist nu we te maken hebben met corona blijkt het onderwerp duurzame inzetbaarheid nog meer ter tafel te komen dan anders. Een medewerker die blijft leren en zich ontwikkelen, die ‘arbeidsmarktproof’ is en open staat voor beweging. Dit vraagt echter nogal wat van de medewerker. De organisatie verandert, de arbeidsmarkt verandert, de medewerker zelf verandert, soms zijn er onzekerheden over het voortbestaan van de huidige functie binnen de organisatie. Is het dan wel realistisch dat je verwacht dat de medewerker blijft meegroeien?
De wereld verandert. De technologie verandert. Big data zorgt voor nieuwe inzichten. Generaties veranderen. Ambities veranderen. Al deze veranderingen zorgen ervoor dat ook de arbeidsmarkt zich moet gaan aanpassen. Organisaties gaan anders werken om mee te komen met de tijd en hiermee verwachten ze ook andere dingen van zowel hun medewerkers als hun leidinggevenden. Maar juist dit vraagt een andere rol van leidinggevenden; van hoe ze leidinggeven, hoe ze inspireren en hoe ze hun medewerkers klaarstomen voor deze nieuwe organisatierichting.
Waar opa op de stranden van Normandië vocht, zijn stress en keuzes maken de grootste problemen van de millenials.
Het aannemen van de juiste personen is lastig, helemaal in deze krappe arbeidsmarkt. En iemand aannemen is beter dan niemand, toch?
Een van de gouden eieren om de krapte op de arbeidsmarkt te overleven, is volgens velen goed werkgeverschap.
