Op 1 januari 2013 is de Wet Beperking Ziekteverzuim en Arbeidsongeschiktheid Vangnetters in werking getreden, ook wel bekend als "Modernisering Ziektewet". Deze wet heeft grote financiële gevolgen voor werkgevers en werknemers.
Kan een werkgever aansprakelijk zijn als het gaat om normaal woon-werk verkeer als de werknemer onverplicht gebruik maakt van de ambulance van werkgever?
Een vrouw laat haar borsten vergroten. Zo zijn er nog vele voorbeelden te noemen van cosmetische ingrepen. De vraag is of een werknemer recht op loon heeft bij het ondergaan van een cosmetische ingreep.
Spant de werkgever zich onvoldoende in voor de re-integratie van de zieke werknemer, dan kan UWV twee financiële prikkels toepassen.
De publicatie van het College Bescherming Persoonsgegevens “De zieke werknemer en privacy; regels voor de verwerking van persoonsgegevens van zieke werknemers” roept afkeer op bij auteur Herman Evers.
De vaststelling of sprake is van ziekteverzuim of arbeidsconflict luistert nauw en vergt een nauwkeurige beoordeling van de bedrijfsarts. Zwart-wit situaties bestaan, maar de praktijk kent vele grijstinten.
Het invoeren van een bonus- malusregeling bij ziekte is geen instrument voor de korte termijn.
Personen met morbide obesitas kunnen zich beroepen op het bestaan van een chronische ziekte.
Casus over een werkgever die aanvoert dat zijn werknemer de ziekte van Korsakov opzettelijk heeft veroorzaakt als gevolg van overmatig drankgebruik.
Veel werkgevers hanteren een zogenaamde “1%-praktijk”. Dit houdt in dat zij een werknemer die na een (lange) periode van arbeidsongeschiktheid weer volledig zijn eigen werk kan verrichten, op papier nog enige tijd voor 1% arbeidsongeschikt houden. De vraag is of deze praktijk juridisch toelaatbaar is. Een werkgever moet het loon van een arbeidsongeschikte werknemer in principe gedurende maximaal 104 weken doorbetalen. Na die periode eindigt de loondoorbetalingsplicht van de werkgever en vervalt het opzegverbod tijdens ziekte. Als de werknemer 4...
Ziekengeld ontvangen dat later moet worden terugbetaald omdat er, volgens UWV, met terugwerkende kracht geen sprake van ziekte blijkt te zijn dat overkwam een werkgever in deze casus.
Tijdig inzetten van externe re-integratie blijkt voor veel werkgevers nog niet eenvoudig te zijn.
