Te veel kleur

Ik ben een persoon met een groot voorstellingsvermogen en kan me gemakkelijk in verschillende mensen en situaties verplaatsen. Inlevingsvermogen wordt dat ook wel genoemd.

Waarschijnlijk heeft dat te maken met een combinatie van ongebreidelde fantasie en vaak het avontuur hebben opgezocht waardoor ik in de meest onmogelijke situaties ben beland.

Ik ben er ook weer uitgekomen. Voor mij is er weinig wat ik mij níét kan voorstellen.

Deze keer wil ik u eens meenemen naar een periode waarin ik startend intercedente was bij Randstad Uitzendbureau. Een organisatie waar ik toen, en nu nog, veel bewondering voor had. Tegenop keek en tegelijkertijd absoluut niet in paste. Te veel kleur. Ik dus.

Maar goed, ik had de mogelijkheid gekregen om daar op tijdelijke basis te starten en deze kans met beide handen aangegrepen. Intercedente bij Randstad. Wauw!

Vlak voordat ik het eerste telefoongesprek opnam met het standaard “Goedemorgen, Randstad Uitzendbureau. U spreekt met Wilma de Haas”, verslikte ik me in een dropje dat ik snel wilde wegwerken waardoor er niet meer dan een beetje gerochel uit mijn keel kwam en het enige wat ik nog kon doen, snel ophangen was.

Daarna ging het beter. Een beetje administratie en mijn eerste inschrijving. Een leuke, goed uitziende jongeman kwam tegenover me zitten en ik stelde de standaardvragen over wat voor werk hij zocht, voor hoeveel uur hij beschikbaar was en wat voor werk hij had gedaan.

Toen bleek dat hij de laatste periode voor langere tijd niet had gewerkt wegens detentie, kon ik niet nalaten hem te vragen waarom hij had gezeten. Op zijn antwoord dat hij uit woede iemand had vermoord, reageerde ik kalm “Tja, dat kan gebeuren”.

Waarom zouden wij nooit een depressie kunnen krijgen?

En ik meende het nog ook. Want wie kan 100 procent zeker van zichzelf zeggen dat hem of haar iets niet zal overkomen? Waarom denken wij dat we altijd redelijke wezens zullen zijn? Waarom zou ons dit niet gebeuren wanneer we helemaal wanhopig of woedend zijn om iets of op iemand?

Waarom zouden wij nooit een depressie kunnen krijgen of overspannen raken? Waarom zouden wij nooit straalverliefd kunnen worden en vreemdgaan, en een ander wel? Tja, dat kan ons allemáál gebeuren. Dat kán.

Net als andere keren heeft mijn voorstellingsvermogen mij geholpen mijn werk te doen. Door me voor te stellen dat zoiets kán gebeuren, help ik mijn oordeel uit te stellen en blijf ik de ander benaderen als een gelijke. Gelijkwaardig. Een mens zoals ik. En krijgt iemand een kans.

Hij, die leuke jongeman, mijn eerste klant, heeft die baan gekregen. En gehouden. U begrijpt wel dat ik niet heel lang bij Randstad ben gebleven. Te veel kleur.

Het boek is te bestellen via o.a. Bol.com