Ouderen zijn vitaler dan jongeren

Het SKB, gerenommeerd onderzoeksinstituut naar arbeid en werkbeleving, schrijft begin september van dit jaar op haar website het volgende:

“Wij vergeleken oudere medewerkers uit de totale beroepsbevolking (van 55 jaar en ouder) met jonge medewerkers (t/m 34 jaar) om te kijken hoe het met de werkbeleving is gesteld. En wat blijkt? Ouderen oordelen gunstiger over hun vitaliteit dan de jongere medewerkers. Wij pleiten hiermee niet voor een verhoging van de pensioenleeftijd. Maar wat wel interessant is, is dat de groep waar men het wellicht het minst verwacht, eigenlijk heel vitaal blijkt te zijn. Zo ervaren ouderen meer energie en plezier in hun werk, herstellen ze beter en zijn ze meer betrokken en bevlogen dan hun jongere collega’s.”

Ze zeggen daar wel bij: niet dat wij nu pleiten voor een later pensioen! Nee, want tegelijkertijd zeggen ze:

“Uit een recente peiling van EenVandaag, samen met MKB-Nederland, bleek onlangs dat meer dan de helft van de ondervraagde werknemers denkt dat ze niet door kunnen werken tot minimaal 67 jaar en drie maanden. ‘Met name’, zo geven de ondervraagden aan, ‘omdat de werkdruk de laatste jaren alleen maar stijgt en de technologische ontwikkelingen niet bij te benen zijn’. Een verhoging van de pensioenleeftijd vinden MKB werkgevers en werknemers dan ook een slechte zaak.”

Ik teken hier protest aan. Dit is fakenieuws. Het zijn opnieuw de (digitale) media die ons een rad voor de ogen draaien. Hoe kun je zo een land besturen als die zo belangrijke democratische instituten als de pers en de vrije meningsuiting zoveel rabiate onzin de wereld in blijven slingeren? Er zit niets anders op dan mijn eigen mening te geven.

Ik zie het zo: ene Chantal – namens MKB Nederland – belde mij onlangs en vroeg mij: “Meneer de Jongh wilt u meedoen aan een onderzoek, erg belangrijk voor de politiek en dus ook voor u. We willen namelijk graag weten hoe mensen aankijken tegen de steeds maar opschuivende pensioengerechtigde leeftijd. En tegelijkertijd zien we in deze wereld, waarin alles geautomatiseerd wordt en juist de banen voor lager en middelopgeleide mensen verdwijnen, steeds grotere verschillen tussen arm en rijk! Uw mening telt!”

Ja hoor, ik lever graag mijn burgerbijdrage aan deze belangrijke kwesties. Ik vul een vragenlijst in. Vraag 3: wat zijn voor u belangrijke redenen waarom u denkt dat u de pensioengerechtigde leeftijd niet werkend gaat halen? Is dat:

1. Ik word niet oud, ik ben al doodziek.
2. Ik vind dat ik recht heb op mijn pensioen en wel zo snel mogelijk.
3. Ik vind mijn werk nu al te belastend, laat staan als ik de 65 haal.
4. Mijn bedrijf vindt wel een reden mij te ontslaan voor die tijd, dus we zien wel.
5. Alles wordt geautomatiseerd, dus mijn werk ook.
6. Technologie is tegelijkertijd de oorzaak van het verdwijnen van mijn baan, maar het is ook de motor van de economie.
7. Laat maar komen, ik werk door tot ik er bij neerval.
8. Werk biedt mij zoveel moois, voegt zoveel toe aan wie ik ben; pensioen is zo jaren 00!
9. In 1957 kreeg je pensioen bij 65 jaar. Straks bij 68. Vroeger hadden wij de WAO en de VUT. Nu heb ik 2 auto’s.

En het wordt dus nog erger: er is nu bewijs dat ouderen vitaler zijn dan je verwacht. Vitaler dan jongeren! Damn! Maar… dan is er dus geen enkele reden voor vitaliteitsbeleid en leeftijdsbeleid. Waarom zou je iets wat al zo goed is willen verbeteren? Hoogstens zou je die jongeren willen aanspreken: “Zorg er nou eens voor dat je vitaler wordt! Dat slappe gedoe, voel je eens wat fitter!” Maar waarom zou je dat doen? Ze worden vanzelf vitaal als ze ouder worden!

Of is het toch die jongere generatie, een stelletje lapzwansen die alleen maar gewicht heffen met hun smartphone, of louter uit narcistische overwegingen sixpacks pompen in de sportschool, maar feitelijk dus niet-vitaal zijn! Een hele generatie, ja die zul je echt moeten aanpakken. Ha ha, leuk bedacht, dat wel, maar het bewijs is natuurlijk heel anders verkregen.

de jongere generatie, een stelletje lapzwansen die alleen maar gewicht heffen met hun smartphone

Lucienne belt (Chantal is ziek). Ze vraagt mij naar mijn vitaliteit. Ik ben een oudere medewerker. Dat gaat zo:

Mijnheer De Jongh, voelt u zich opgewassen tegen uw taken?
Ja duh, wat denk je wel, natuurlijk!
Mijnheer De Jongh, heeft u plezier in uw werk?
Nee natuurlijk niet altijd, maar ja zo is het leven (dit heet: levenservaring). Dus: ja
Mijnheer De Jongh, heeft u ‘s avonds en weekend nog zin en energie om wat anders te doen?
Wat denk jezelf? Nee, maar dat is logisch, ik werk me suf. Maar dat is oké, ik verwacht niet anders. Lekker niets doen dus ‘s avonds. Dus: ja
Tot slot mijnheer De Jongh, heeft u lichamelijke of psychische klachten die uw werk bemoeilijken?
Ha, die is goed! Een gemiddelde medewerker boven de vijftig heeft twee diagnoses. Ziekten ja, klachten ja, maar dat is gewoon een gegeven! Dus: nee.
En als toetje: als u uzelf vergelijkt met tien jaar geleden; voelt u uzelf minder vitaal dan vroeger?
Als je ziet wat ik allemaal mankeer, de druk op het werk, het gerace en ook nog de milieuproblematiek en dan kijk naar wat ik presteer: petje af! Dus: nee!

Genoeg gewerkt vandaag.