Merkwaardig

Gek worden we ervan. Helemaal gek. Knettergek zelfs. Van die markt waarin wij ons bevinden. De markt van professionals waarin wij, coaches en trainers, ons bewegen.

De markt die drie menselijk basisbehoeften in mij losmaakt:

  1. Erbij horen
  2. Invloed hebben
  3. Aardig gevonden worden

Twee van die drie worden niet bevredigd bij ons, waardoor wij in een enorm conflict tussen Es en Super Ego zijn beland. Dat heet frustratie.

Ons bureau blijkt namelijk niet in een hokje onder te brengen. Wij zijn merkwaardig. Wij horen nergens bij. En dat hokje is in deze markt nodig om te bepalen welke mensen er in passen. En of organisaties hun mensen daar wel aan kunnen toevertrouwen. Aan iemand in dat hokje. Je weet het maar nooit.

Zo’n hokje moet voldoen aan bepaalde criteria, want anders zou de deur kunnen klemmen, het dak gaan lekken of in het ergste geval volledig ineenstorten. En dat is natuurlijk niet fijn voor de mensen die zich toevallig dan nét op dat moment bij jou in het hokje bevinden.

Dus gaan allerlei organisaties zich buigen over strakke criteria waar een hokje aan moet voldoen, wil het een plekje op de markt kunnen krijgen. Een soort bouwvergunning. Binnen het bestemmingsplan.

Tot zover, geen raar idee. Veiligheid en betrouwbaarheid staan voorop. Ook bij ons.

Maar nu komt het. Hier volgt ons dilemma. Hier volgt de spagaat waarin wij ons bevinden. Want wie bepaalt die criteria? Wat de optimale lengte, hoogte en breedte van zo’n hokje is? Wie bepaalt welk bouwmateriaal verantwoord is? Wat de juiste fundering is? Wie bepaalt of die criteria wel kloppen of volledig zijn?

Waarom zien we nooit criteria waar wij waarde aan hechten? Zoals hersenloos kunnen werken, heel hard om je eigen fouten kunnen lachen, jezelf in onmogelijke situaties kunnen manoeuvreren en heel fundamenteel, jezelf vooral niet serieus nemen.

Criteria zoals wij die hebben geformuleerd toen wij in het kader van het niet-normaal-uit-je-strot-te-krijgen Blik op Werk Keurmerk (kunt u dit uitspreken?) organisatie onze functie-eisen moesten omschrijven voor personeel-dat-wij-niet-in-dienst-hadden binnen een organigram-dat-uit-twee-stippen-bestond.

Een andere benadering voor de wiskundigen onder ons. Laten we ons lichte Einstein-gehalte inzetten en teruggaan naar de logica. Als ”A dan B” geldt niet automatisch “als niet-B, dan niet-A”. Concrete vertaling. Wanneer geldt “dat als je aan de criteria voldoet, dan ben je goed”, geldt niet automatisch “dat je niet goed bent wanneer je niet aan de criteria voldoet”. Een uitleg voor de niet-wiskundigen: een appel is groen en gezond. Dat wil niet zeggen dat een aardbei niet-gezond is.

De afgelopen vijf jaar hebben we ons voortdurend met bovenstaande kwestie bezig gehouden en we zijn tot de volgende conclusie gekomen: koemerken zijn het. Merken bedacht voor de Koe. Niet voor Haas. Niet voor Konijn. Merken die ons klemmen aan de oren en waar wij zo snel mogelijk vanaf willen.

Dan maar geen opdrachtgever. Autonomie heeft zijn prijs. Eigenheid is kostbaar. Vrijheid is onbetaalbaar. Daarom hebben wij een besluit genomen: wij wórden een merk. Ons eigen merk.

Haas & Konijn®
Merkwaardig.

Vanaf 10 september 2012 staan Haas & Konijn® officieel als merk geregistreerd.

Deel dit artikel