Koffie met melk en suiker toch?

Ik dacht dat als ik dat wist, een goede indruk zou maken. Een echte coach zou zijn. Zo één die haar klant écht kent. Die alles weet en vooral zich alles herinnert.

Niets ontsnapt haar attente aandacht. Een echte coach kent alle namen van haar klant, spelt ze foutloos en haalt ze nooit door elkaar. Ze weet exact wat de vorige keer is besproken en heeft de aantekeningen, goed geordend, altijd bij de hand zodat het gesprek gestructureerd kan plaats vinden.

Elke keer probeerde ik, wat schuchter, weer met die vraag wanneer een klant binnenkwam. Hoe zat dat nou toch alweer. Dronk hij thee of koffie. En wat had hij er toch alweer in. Alles? Niets ? Of één van de twee, suiker, melk? Ik dacht dat als ik dat wist, een goede indruk zou maken. Een echte coach zou zijn. Zo één die haar klant écht kent. Die alles weet en vooral zich alles herinnert. Niets ontsnapt haar attente aandacht.

Een echte coach kent alle namen van haar klant, spelt ze foutloos en haalt ze nooit door elkaar. Ze weet exact wat de vorige keer is besproken en heeft de aantekeningen, goed geordend, altijd bij de hand zodat het gesprek gestructureerd kan plaats vinden.

Het toilet is bacterieloos door haar grondige chloorbehandeling ‘s ochtends en haar honden plassen nooit tegen de autowielen van haar klant. De deurbel doet het en het is nog nooit voorgekomen dat ze een afspraak vergeet. Dát is pas een echte coach.

Dus, wat was het toch ook alweer? En dan liep ik naar de keuken en zei achteloos, alsof ik het natuurlijk wist: “Koffie toch? Met melk én suiker.” Negen van de tien keren had ik het mis. En kreeg ik datgene bevestigd waar ik al bang voor was. Ik wist het niet, ik was een zeef, ik was een slechte coach, ik kende mijn eigen klanten niet. Toen bedacht ik een systeem. Heel slim. Bij elke klant noteerde ik op zijn dossier wat hij dronk. Bovenop het dossier niette ik een kartonnen kaartje met de tekst: Koffie, met melk én suiker.

En heel trots, vol zelf vertrouwen, begon ik een nieuw leven als echte coach waarbij ik bij binnenkomst van een klant, zogenaamd achteloos, zo tussen neus en lippen door, kon vragen “Koffie toch? Met melk én suiker.”

Totdat ook dát niet werkte. Verkeerd genoteerd. Niet goed gelezen. Dossier niet bij de hand. Kaartje aan foute dossier geniet.

Toen ben ik teruggegaan naar de meest simpele oplossing. Gewoon vragen. Wat wil je drinken? En dat werkte hartstikke goed. Wanneer we niet alles hoeven te weten, zijn we misschien pas een echte coach.

Wilma de Haas is eigenaar en oprichter van Haas & Konijn, een niet-alledaags bureau voor persoonlijke en professionele ontwikkeling. www.haasenkonijn.nl

© BG magazine