Diabetes en frequent verzuim
Verzuim, Wet- en regelgeving Verzuim, arbeidsovereenkomst, Artikel, chronische ziekte, diabetes, DVAN, gezondheid, jurisprudentie, Wet gelijke behandeling op grond van handicap en chronische ziekte

Volgens de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte is diabetes een chronische ziekte.
Hier geldt een opzegverbod van de arbeidsovereenkomst op grond van de aandoening. Aanvullende gronden van een werkgever kunnen toch leiden tot ontbinding van het dienstverband.
Een werkneemster treedt op 1 juli 2010 in dienst als mondhygiënist bij een werkgever. Bij haar indiensttreding heeft zij laten weten dat ze diabetes type I heeft.
Na haar zwangerschapsverlof in de zomer van 2011 is ze één dag afwezig geweest, in 2012 drie dagen, in 2013 in januari tweeënhalve dag en in april nog eens drie dagen. Op 3 juni 2013 heeft ze zich weer ziek gemeld.
Even bijkomen
De werkgever verzoekt tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst primair vanwege de hoge ziekmeldfrequentie. Hij vindt dat de medewerkster zich na haar zwangerschapsverlof met grote regelmaat ziek meldt.
Bovendien hoort hij steeds vaker dat ze “even bij wil komen”. Daardoor vermoedt hij dat de ziekmelding niets te maken heeft met de diabetes, maar dat ze geen plezier meer heeft in haar werk. Ook meldt ze zich vaak ziek per sms, terwijl dit telefonisch moet.
Volgens de werkgever is de diabetes niet de oorzaak van het thuiszitten. Hij denkt eerder dat de mondhygiëniste geen plezier meer heeft in haar werk en dat niet tegen hem durft te vertellen.
Chronische ziekte
De werkneemster verzoekt de kantonrechter tot afwijzing van het beëindigingsverzoek van haar werkgever. Zij stelt dat hij het dienstverband wil opzeggen omdat ze af en toe ziek is. Maar om die reden mag hij dat niet doen. Haar ziekmeldingen komen voort uit diabetesklachten. Dat blijkt ook uit de verklaringen van de huisarts en de specialist.
Diabetes is een chronische ziekte als bedoeld in de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte (WGBH/CZ) en daarom is sprake van een opzegverbod (artikel 4).
Bovendien is het aantal ziektedagen relatief beperkt; zo was zij in januari slechts tweeënhalve dag ziek en in april 2013 drie volle dagen.
Oordeel kantonrechter
De ziekmeldingen van de mondhygiëniste vormen volgens de kantonrechter voor de werkgever de belangrijkste grond voor ontbinding van de arbeidsovereenkomst. De vraag is of deze samenhangen met de diabetes van de werkneemster.
Volgens de kantonrechter wel. Dat blijkt onder meer uit de verklaringen van huisarts en specialist. Ook het feit dat de werkneemster zich per sms heeft ziekgemeld, doet hier niets aan af.
De overige aangevoerde gronden van de werkgever – het ziekteverzuim van werkneemster werkt verstorend op de praktijkvoering, legt een onevenredige druk legt op collega’s en werkt daardoor verstorend op de arbeidsrelatie – zijn niet genoeg om de ontbinding te rechtvaardigen.
De kantonrechter wijst het verzoek dan ook af en de werkgever moet aan de medewerkster € 545,- betalen voor het proces.
Conclusie
Anders dan in mijn eerdere artikel over een werknemer met autisme, was in dit geval wél sprake van een verzoek tot ontbinding op grond van een chronische ziekte.
In beginsel is dan sprake van een opzegverbod, maar aanvullende gronden kunnen er toch toe leiden dat de rechter de ontbinding uitspreekt. In dit geval had de werkgever te weinig aanvullende gronden aangevoerd en bleef ontbinding uit.
Bron: Rechtbank Amsterdam, Kamer voor Kantonzaken d.d. 25 juni 2013, 2043288 EA VERZ 13-570