Aansprakelijkheid voor een collegiale duw?

Een werkgever is verantwoordelijk voor de veiligheid van zijn werknemers; hij heeft dus een zorgplicht.
Kleine alledaagse voorvallen op de werkvloer kunnen soms grote gevolgen hebben en als werkgever kunt u daarvoor aansprakelijk zijn. Maar tot hoever reikt die zorgplicht eigenlijk?
Voor de rechtbank Rotterdam speelde de volgende zaak. Een metselaar verricht renovatiewerkzaamheden aan een pand. Zijn werkgever heeft een onderaannemer ingeschakeld, waarbij een elektricien in dienst was die ook betrokken is bij de renovatie.
De metselaar gaat met zijn collega’s buiten lunchen en zit daarbij rustig in een (wankele) stoel op een ietwat hellend vlak. Er heerst een vrolijke stemming op de werkvloer. De elektricien zit naast de metselaar en heeft hem voor de grap een duw gegeven.
Het gevolg van deze goedbedoelde grap? Een gebroken sleutelbeen die vervolgens niet goed herstelt. De werknemer vordert van zowel de onderaannemer als van de werkgever een schadevergoeding.
Wie is aansprakelijk?
De rechtbank is van mening dat de elektricien toerekenbaar onrechtmatig heeft gehandeld omdat hij had moeten of kunnen weten dat de onverwachtse duw ernstige gevolgen kon hebben, althans hij had daar rekening mee moeten houden. Dat er een vrolijke stemming heerste op de werkvloer en dat het alleen maar om een grapje zonder kwade intentie ging, doet hier volgens de rechtbank niet aan af.
Ook de eigen werkgever is volgens de rechtbank aansprakelijk. Een situatie op de werkvloer valt namelijk al snel onder de aansprakelijkheid van de werkgever. Die maakt gebruik van werknemers voor zijn bedrijfsuitoefening. De werknemers lopen daarbij gezondheidsrisico’s en de werkgever moet maatregelen treffen en aanwijzingen geven om de risico’s uit te sluiten en deze risico’s verzekeren.
De uitspraak
Het betoog van de werkgever dat de schade niet is ontstaan onder werktijd, maar in de lunchtijd, volgt de rechtbank niet. Nog steeds heeft werknemer in de uitoefening van zijn werkzaamheden schade geleden, want de lunch werd namelijk genuttigd op het werk met collega’s, die daarbij gebruik maakten van op het werk aanwezige stoelen.
Als werkgever heb je ook tijdens de pauzes een bepaalde mate van zeggenschap over de personen die werken op de werkplaats. Deze werkgever had geen maatregelen genomen en aanwijzingen gegeven die redelijkerwijs nodig waren om de schade te voorkomen.
Ook al was dit precieze voorval voor niemand precies te voorspellen, hij had wel moeten voorzien dat in een uitgelaten sfeer iets dergelijks kon gebeuren. Door bijvoorbeeld instructies te geven over de lunchplaatsen, of over het onthouden van fysiek contact tussen collega’s.
Dat de elektricien niet in dienst was van werkgever doet hier niets aan af. De werkgever was immers hoofdaannemer en kon direct of indirect het gedrag van de werknemers van zijn onderaannemers beïnvloeden. Volgens de rechtbank is de werkgever ook aansprakelijk voor de geleden en nog te lijden schade van de werknemer.
Tip
Uit deze uitspraak kunnen we concluderen dat de zorgplicht van de werkgever ver reikt. Voor u als werkgever is het van belang na te denken over eventuele voorschriften/instructies ook voor tijdens de pauze en dat u er zorg voor draagt, dat werknemers deze voorschriften ook naleven. Doet u dit niet en lijdt een werknemer schade in de uitoefening van zijn werk, dan loopt u risico op aansprakelijkheid voor de schade, ook als het een (werknemer van) onderaannemer is, die de schade veroorzaakt.